Vlakbij de zee, met haar pracht en eenvoud, en ver voorbij de hectiek van het dagelijkse en de eindeloze actielijstjes, is een plek.
Een veilige plek, waar je mag vertragen en reflecteren. Een plek waar je even niets hoeft te doen en het even niet hoeft te weten. Een plek voorbij goed en fout. Een plek om te laten gaan, wat niet meer bij je past. Om vast te pakken, wat wel past. Erdoorheen en doorpakken, in plaats van in cirkels blijven draaien. Een plek om oude ideeën en patronen los te laten, zodat er ruimte ontstaat voor helderheid.
Om het vervolgens ook anders te doen: dichter bij jezelf en in overeenstemming met jouw eigenheid, waarbij jouw energie vrij mag gaan stromen. Zodat jij de man of vrouw kan worden die je in wezen al bent. En daarmee niet alleen jezelf, maar de hele wereld verrijkt.